İTİRAF
Ýlk gece baþladý yakýp yýkmaya
Ateþi tutturdu bu son ayrýlýk
Ne zaman yeltensem karþý çýkmaya
Gözyaþý yutturdu bu son ayrýlýk…
Hayal miydi düþ mü bilemem ama
Geldiðini sandým fýrladým cama
Hafakanlar bastý birden odama
Kapýya attýrdý bu son ayrýlýk…
Yatýrdý sokakta ezdikçe ezdi
Dikenli tel gibi içimde gezdi
Her hissin ardýna kuyumu kazdý
Her zehri tattýrdý bu son ayrýlýk…
Kaçmaya çalýþtým çýlgýnca koþtum
Çelmeyi takýnca hüsrana düþtüm
Kalktým çýkmazlara bir mezar eþtim
Ýçine ittirdi bu son ayrýlýk…
Hangi dalý tutsam elime geldi
Edilmez küfürler dilime geldi
Dost düþman kim varsa gülüme geldi
Dikendi sattýrdý bu son ayrýlýk…
Yalvardým Rabbime sabýr ver diye
Bu çile aklýmý alýp yer diye
Resmini çizdirdim sende gör diye
Ýyice fýttýrdý bu son ayrýlýk…
Filozof tavrýyla öpüp sabrýmý
Kurtuluþ gösterdi sensiz kabrimi
Piposuna tütün yapýp sabrýmý
Keyifle tüttürdü bu son ayrýlýk…
Deli gömleðini giymeden önce
Dönsen de haddini bildirsen bence
Seni düþündürüp inceden ince
Beni unutturdu bu son ayrýlýk…
Ayaðýna hasret kapý eþiðim
Sen gittin gideli sönük ýþýðým
Farkettin mi bilmem nasýl aþýðým
Ýtiraf ettirdi bu son ayrýlýk…
6 Temmuz 2000
UÐUR KALFA
(fotoðraf:Hüseyin Cahit HOÞOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.