BAD-I SABAHI GÖRMEM KIRAĞI YAKAR TENİ
Býrakmýþým kendimi kaderin kollarýna,
Feleðin çemberinde savrulup duruyorum,
Ekmiþim hasret,hüzün hayatýn yollarýna,
Bu güz rüzgarlarýnda kavrulup duruyorum.
Bakarým baþkasýnda mutluluk katar katar,
Ben ise boþa kürek sallayýp duruyorum,
Herkez zevkten dört köþe yan gelmiþ öyle yatar,
Bir yudum neþ e için yalvarýp duruyorum.
Tutunacak dalým yok boþuna yaþýyorum,
Sýðýntý bu dünyada aðlayýp duruyorum,
Mutluluktan zerre yok hüzünle taþýyorum,
Yüreðime kelepçe baðlayýp duruyorum.
Badý sabahý görmen kýraðý yakar teni,
Herkesde pembe yanak kararýp duruyorum,
Al kýrmýzý güllerse tanýmaz oldu beni,
Ben dikenler içinde sararýp duruyorum.
Hayatýn hissesinden bana düþen hep cefa,
Bir çürük elma gibi diþleyip duruyorum.
Ölüme ramak kalmýþ bir gün sürersem sefa,
Bir saniyede olsa düþleyip duruyorum.
HAVVA KESKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.