Sensizlik nasıl birşey bilirmisin aşkım

Sensizlik nasýl birþey bilirmisin aþkým
Ýçini çekip çekip nefes almayý istemek
Ve alamamak elini uzatýp çok uzakda olduðunu
Bilerek ya tutarsa diye uzatmak
Telefonun her çaldýðýnda bilirsinki arayan o deðil
Herseferinde telefonu o diye açarsýn hep bir hayal kýrýklýðýyla
Yazýn güneþin ýþýðý bile aydýnlatmaz olur gününü
Her günün karanlýk çýkmaz bir sokak misali
Düþünüp hissetmek istediðinde aþkýný varlýðýndaki gibi
Ona sarýlýp onun sýçaklýðýný kokusunu duymak istersin
Ýþde on varya boðazýn düðümlenir ellerin titrer
Gözlerinden yaþlar sessizce süzülüp akar
Anlarsýnki o an o yanýnda deðil
Anladýmki yokluðunda sensizlik çok zor
Alýþýrým diyorsun kendi kendine özlemi bastýrmak adýna
Baþlýyorsun ona kýzmaya beni sensiz býrakdýðýn için
resimlerine bakmýyo beni aramadýðý için beni
Sensizliðe alýþmaya zorladýðýn için ona hep kýzýyosun
Gecenin bir vakti kendinden bile gizlenerek usulca
Onu öpüp kokluyor iyi geceler aþkým deyip
Seni seviyorum seni seviyorum diye fýsýldýyorsun sessizce
Beni duyuyormusun aþkým seni çok ama çok seviyorum.


Sosyal Medyada Paylaşın: