KENDİMİ HEP SINIYORUM
Yermi kaygan yoksa bu hayattı mı
Yerler de kendimi hep görüyorum
Beynimde dolaşan kim karartım mı
Yoklar da kendimi hep soruyorum
Sabana koşulmuş pulluklar gibi
Toprağın karnın da görürüm dibi
Sürdüğüm yerleri doldurur tipi
Karlar da kendimi hep yoruyorum
Anlamadım niye dimdik duramam
Bir dala konup da yuva yapamam
Satılmaz mı bu can niye satamam
Tezgah da kendimi hep sunuyorum
Taşın çok ağırsın olmaz dediler
Arkamdan konuşup alay ettiler
Bimezler çok olup cana yettiler
Karşı da kendimi hep sınıyorum
Günahmış insanı sarıp da sevmek
Can olup canına alıp da girmek
Dünya eksenin de onunla dönmek
Yıdız da kendimi hep kırıyorum
MUHTAR GAZİ’ bıkma savaş hayat’la
Darbesi ne kadar ağır olsa’da
Gün gelirde kalbim birden dursa’da
Beden de kendimi hep taşıyorum
16/O8/2009
Saat:01.50
MALATYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.