DİLE GEL SÖĞÜT

Dile gel ey Söðüt, konuþ mâziden,
Yedi yüz senedir burada yatan,
Altaylar’dan kopup gelen çýðdýr bu.
Cümle tekfurlara yürek oynatan.

Ertuðrul Gâzi’nin dört bin yiðidi,
Yürüyordu çoluk çocuk kýz kýzan.
Kona göçe geldi kondu baðrýna,
Geleceðe kement atan o kervan.

Söðüt’e yerleþip vatan kýlndý,
Yay germede taze yiðidim Osman.
Dalgalandý Kayý Boyu sancaðý,
Kýlýç kuþandýrdý Pir Ahi Evren,

Yaylalar bir yeni muþtuya gebe,
Aydýnlýk günlere sevdalý zaman.
Geceler bir sýrlý rüyadan sermest,
Edebâli hanesinde heyecan.

Kutlu zaferlerin gölgesi düþmüþ,
Soylu umutlarla bezenmiþ her can.
Aksakallý pirler divana durmuþ,
Süslüyor semayý beþ vakit ezan.

Selçuklunun uç beyliði boy atar,
Bir avuç yiðidin omzunda vatan.
Akýnlar yapýlýr Bizans üstüne,
Gülmede Kayý’nýn bahtýna devran.

Ay yansýr atlarýn yelelerinde,
Yýldýzlar uyanýr uykularýndan.
Bir çýnar kök salmak sevdasýndadýr,
Ýçerek Söðüt’ün pak sularýndan.

Kýtalarý harman edip gezdiler,
Kura kura adaletli bir nizam,
Zaferleri tespih gibi dizdiler,
Zýrhlarýydý kalplerindeki iman.

Yedi asýr hüküm sürdü âlemde,
Zevale döndürdü yollarý zaman.
Çöktü koca çýnar sarsýldý zemin,
Sardý ufuklarý bir sinsi duman.
,
Umutsuz bir anda doðdu bir Kemal,
Yazarak yürüdü bu çaða destan.
Doðruldu yeniden Türk lük’ün baþý,
Cumhuriyet ile kurtuldu yastan.
Ýbrahim SAÐIR

Sosyal Medyada Paylaşın: