KIRIK PENCERE
Kýrýk Pencere
Numan Kambur
Gecenin o kahrolasý karanlýðýnda oturuyorum yine
Gýcýrdayan sandalye, artýk ötmeyen bir guguklu saatle
Kýrýk bir pencereye sahibim sanýrým
Bide üzerime vuran soguktan uþuyen titrek ellere
Biþeyler karalýyorum hiç durmadan
Kaðýt israfýndan baþka yaramýyor hiçbirþeye
Bu anlarda özlemlerim çoðalýyor o eski benlere
Mutlu olan , gülen,en çokta umutlu bir bene
Tekrar doðma istegim depreþiyor hemen ardýndan
Arkasýndan bunu yapabilmek için uyumaya yeltenmem
Uyumakta bir saçmalýk ya bu saatten sonra
Artýk dalamýyorum o istedigim uzun düþlere
Keþke çocukken ki gibi olsaydý rüyalar
Uç deyince uçsaydý bedenim yada ýþýnlanabilseydim istedigim yere
...
Yine birþeyler saçmalýyorum
Bu gidiþle kaðýdýmda kalmayacak elimde.
...
Ama suç bende deðilki suçu atabilirim o meþhur kadere
Zaten çocukluktan beri demezlermiydi kadere inan oðlum diye
Bende büyüdüm bende teslim olabilirim artýk alnýmdaki o meþru deftere
Sayfalar dolusu boþ günü yazsada defterim
Öyle sayfalar vardýki deðerdi karþýlýksýz ibadete
Ben olsam tek sayfadan fazla israf etmezdim ya kendime
Dendenler koyup dururdum sayfanýn herbir yerine
Doðsun, büyüsün,sevmeden ölsun diye
Sigara kadar zararlý,dumaný kadar geçici, zehiri kadar acý
Sevmek nedir ki doldursun o önemli satýrlarý
Hala saçmalýyorum ya zorluyorum sýnýrlarý
Ama artýk vaz gectim atmýyorum kaðýtlarý
Ýlaç niyetine içmenin zorluðunda
Zorlada olsa inandýrmam lazým kendime bu yalanlarý
Ama nasýl
Nasýl söylerim kendime o tek kagýda ismini yazacaðýmý
Nasýl söylerim kendime zehrini hala içimde yaþadýðýmý
Yine uyumak en güzel çare olarak gözüküyor ya
Nasýl söylerim rüyalara göstermemesi gereken kadýný
Ne zaman birþeyler yazmaya baþlasa bu titrek ellerim
Yine sana baðlanýyor satýrlar alnýmdaki hersatýr gibi
Nerden geldim nasýl baþladýmki ben sana
En son býrakmýþtým kendimi kýrýk bir pencerenin karþýsýnda
19/11/08 02:29
Numan Kambur
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.