HER ŞEY RÜYAYMIŞ...

Benim içimde bitmeyen bir hayat vardý,
Giderken onu da aldýn götürdün,
Götürdün giderken yaþamýmý da
Oysa ne masumdu isteklerim,
duru bir su gibiydi ey hain kadýn
sana olan aþkým...

Yalanmýþsýn,
körmüþüm göremedim gerçek yüzünü,
Zifiri bir geceymiþ yüreðin çok geç anladým,
Ah Yanýldým...
Üzgünüm dönsen de rüyalarýma ,seninle olamam artýk,
Bir arzu uðruna beni kullanacaktýn uyandým...

Sen de hayat gibi acýmasýzca vurup gittin,
Düþürdün nice düþmanlara teslim etmediðim kalemi...
Rüzgar ile geldin, sel ile gittin,
Deli tay gibi çýrpýndým ardýndan
Kara bulutlarla kayboldun gittin...

Giderken bana gerçekleri öðrettin
Bir kabustu uykularým,
Sen gidince rüyadan uyandým ...
Ýyi ki gerçek deðildin,
Ya gerçek olsaydýn
Ben bu problemleri nasýl alt ederdim...
Nasýl çözerdim...

Oysa ben hayat gibi,
Ateþ gibi, su gibi gerçek olmaný,
Ýkiyüzlü, þerefsizce yaþamý seçmeden ,
onurlu yaþamý seçmeni
ne çok isterdim,
Kavgamýn þehrinde,
Yitip gitmiþken mücadelemde,
Kanayan yaramý sarmaný,
Açken benimle aç kalmaný,
Tokken þükürler olsun demeni,
Ýt gibi titrerken bir köþede ateþim olmaný,
Alev alev yanarken rüzgarým olmaný
Ne çok isterdim ...

Zaten hiçbir isteðim olmadý ki,
Neyi çok istediysem uzak oldu o istekler benden,
Býraktým artýk yelkenleri suya,
Kaptýrdým akýntýya yol alýyorum limandan limana
Bilmiyorum yolculuk nereye,
Hangi kabus olacak rüyalarýma...
Hangi sona


(Ah rüyalarým,
Neden hep kabus gibi çökersin gecelerime)

Kazým DOÐAN
14.08.2009
Sosyal Medyada Paylaşın: