Aksu köyü öyküsü (İspir)

Bir torun
Bir dede
El ele
Güneþin doðduðu tepelerde
Torun
Heyecanla soruyor
Hani bizim köyümüz
Hani nerde
Göster göster artýk sende…
Dede
Gözleri buðulu, hüzünlü
Þöyle bir iç çekiyor
Uzun yýlar ötesinde kalan
Anýlarýna gidiyor
Yüreðinde buruk bir acý
Sol böðründe bir sancý
Boðazýnda düðüm düðüm hýçkýrýk
Gözleri aðlamaklý
Öylece kalýyor
Sonra
Demir canavarlarca
Karný deþilmiþ
Yüzü
Çizgi çizgi bozulmuþ
Çocukluðundaki
Köyünün yamaçlarýný hatýrlýyor
O an
O günleri yaþýyor.
Dedenin çehresinde
Köyünün yamaçlarý gibi
Sýra sýra
Derin çizgileri
Daha da derinleþiyor
Parmaðý ile
Karþý tepeleri göterip
Eyy torunum diyor
Biliyormusun
Köyümüz iþte oradaydý
Sularýn yuttuðu yerde
Orada
Benek benek Pullu alabalýklar vardý
Tüyleri Nokta nokta dokulu vaþaklar yaþardý
Suyu buz gibi soðuk
Akan dereleri
Arada sýrada taþardý.
Ahþap cumbalý
Çinko çatýlý evlerinde
Bazen
Yangýnlar çýkardý
Hurra
Köylü hep orada
Yangýný söndürmek için
Kovalarla
Acelece
Sular taþýnýrdý.
Senin yaþýndaki çocuklar
Korkudan
Oraya buraya kaçýþýrdý…
Kýþlarý
Bir gürültüyle
Tepelerden çýð yürür
Evleri önünde taþýrdý
Olsun
Biz yine de mutluyduk
Bu mutluluðumuzu gören
Herkes þaþardý…
Sabahlarý
Tepelerde
Çengel boynuzlu dað keçisinin
Haþmetli duruþlarýyla
Acý acý çýkardýðý
Çoruhun derin vadisinde yankýlanan
Sesleriyle uyanýrdýk…
Boz ayýlarýn
Arý kovanlarýmýzý
Çalýp ormana kaçarken
Yamaçlardan nasýl yuvarlandýðýný görür
Kahkahalarýmýzý tutamazdýk…
Çaþur toplamaya giderken
Gaak gaak gubalak
Ötüþleri arasýnda
Pýýr diye uçuþan
Kýnalý kekliklerin çýkardýðý
Akustik sesleriyle
Yaban hayatýný yaþar
Vahþi hayatla çoþardýk…
Bazen
Aksu çayý kenarýnda oturur
Su samurlarýnýn
Telaþlý halleriyle
Yuvalarýný örüþlerine bakardýk…
Derken
Çalýlar arasýndan
Homurtularýný duyduðumuz
Domuzlarýn korkusundan
Arkaya bakmadan kaçardýk…
Çeþit çeþit
Çiçekler cümbüþünde uçuþan
Çeþit çeþit kelebeklerin
Kanatlarýna vuran
Güneþ ýþýklarýnýn
Yansýmalarý kamaþtýrýrdý gözlerimizi…
Dut aðaçlarýndan
Yapraklar koparýr
Ýpek böceklerine götürürdük
Çýtýr çýtýr yesinler
Ýpekten dokuduklarý
Kar beyazý iplikleri
Metrelerce örsünler diye…
Ýspirden
Yusufeline doðru
Bir hýþýmla akardý
Adým baþý asma köprülü
Hýrçýn Çoruhu…
Aksu köyünün
Tüm meyve
Sebzeleri bulunurdu çevresinde
Bahçelerde
Gizlice buluþurdu sevdalýlar
Masumca eleri ellerinde.
Yeminler ederlerdi
Birbirleriyle evleneceklerine
Kalpleri
Duracak gibi hýzla çarpardý
Birileri görecek diye…
Arada sýrada
Çoruhun azgýn akan suyunda
Raftingciler geçerdi
Saða sola savrulan botlarý
Kürekleriyle…
Eyy torunum
Bir gün
Demirden Azrailler çýkageldi ansýzýn
Çoruhun özgürlüðüne
Kademe kademe prangalar vurdu
Acýmasý yoktu vicdansýzýn…
Em taa þurada
Gelin kayasý vardý
Üzgün mü üzgün
Sesi de çýkmazdý
Çünkü
Sevmediði birine verilmiþ
O da yolda giderken
Allaha yalvarmýþ
Beni taþ eyle yarab demiþti
Anýnda
Taþ kesilmiþti
Onu da çoktan kaybettik
Baþýmýz sað olsun
O da sulara gömüldü
Aþkýna kavuþmak üzere
Kendi sessizliðinde
Sessizce öldü…
Ya
Köyümüz, tarihimiz, yaban hayatýmýz
Tarlamýz, ormanýmýz, bahçemiz, aðacýmýz
Kültürümüz, çiçeklerimiz, kelebeklerimiz
Yavuklumuzla gizlice buluþtuðumuz
Yerler
Onlar nerede
Ne oldu
Tarihin derinliði gibi
Derin sularda boðuldu…
Göç ettik göç
Oraya buraya
Bizim yerimiz yurdumuz
Kalmamýþtý artýk buralarda
Veda etti herkes
Nazlý gelin Aksuya…
Eyy torunum
Aksu köyü
Anlatýlmaz yaþanýr.
Bunlarý
Baþkalarý bilmez
Bu köyden çýktý
Dünyanýn en iyi fýrýncýlarý.
Ömür tazelerdi
Yedi gölleri yaylalarý
Görüyorsun ya
Güya
Kamu yararý
Kurmuþlar barajlarý
Hidro elektirik santralleri
Katletmiþler buralarý…
Otuz yedi
Baraj ve santral
Yetmiyormuþ gibi
Aksu köyümü de koydular
Sýradan dördüncüleri…
Kime gittikse torumun
Olmadý.
Bakmadý yüzümüze
Bakanlarý
Baþbakanlarý
Cumhurbaþkanlarý.
Durduramadýk bu katliamlarý…
Daha ne diyebilirdi ki dede
Üzgündü
Gözlerinde yaþ
Torununun elinden tuttu
Torunu görememiþti köyünü
Onunda gözleri buðulu
Arkalarýna bir daha dönüp bakmadan
Dede torun
Anýlarý geride býrakýp
Yürüdü yürüdü…
Tarihin derinliklerine terk ettiler
Benekli Alabalýðý, vahþi Kediyi
Ne güzel de anlattýn Erdal
Sözde koruma altýna alýnmýþ
Bu kanyonu
Bu vadiyi

Erdal YILMAZ -15.08.2009- Kayseri
Sosyal Medyada Paylaşın: