Kalem

Öðrenmekten kaçmadým hiç.
Öðretmekten ha keza…
Bir elimde ekmek, öbüründe kalem…
Bilmeden yapýlmaz,
Konuþulmaz, bilmeden.
Aðzýmda laf, elimde kalem…
Çalýþmaktan yýlmadým,
Gece gündüz fark etmez,
Bir elimde çekiç, öbüründe kalem…
Boþa bakmadým asla,
Görmedim kötüyü,
Gözümde parýltý, elimde kalem…
Daðlara çýktým,
Kuzular benimle…
Aðzýmda kaval, elimde kalem…
Yürüdüm þehre, uçsuz bucaksýz mesafe…
Tan doðarken, ufukta seyrettim güneþi.
Aklýmda yollar, elimde kalem…
Apartmanlar süsledi hülyalarýmý
Gemiler… Trenler… Uçaklara el salladým
Sýrtýmda kerpiç, elimde kalem
Rüyalarýmda seni gördüm,
Hayallerim seninle…
Baþýmda yastýk, elimde kalem…
Kavgalarým seninle,
Seninle sevdalarým…
Aklýmda sen, elimde kalem…
Geçmiþ bilinmez,
Gelecek görülmez, sensiz olmaz
Yüreðimde mangal, elimde kalem…
Vatan için lazýmsýn,
Anam seni bekler,
Bir elimde namlu, öbüründe kalem
Gönlümde hasret, elimde kalem…


Sosyal Medyada Paylaşın: