Hýnzýr bir çocuk gibidir, Bekler zamanýný kendince, Bir bakarsýn gecenin bir yarýsý gelir, Bölünen uykularýndan sonra, Düþüncelerle kalma tek baþýna diye, Sarýlýr en beklemediðin anda sana, Kimsesizlik durgun bir okyanustur. Içinde derin bir yalnýzlýk saklayan, Çýðlýklarýna saplanan sessizlik odur, Anlamsýzdýr onun için aðlaman, Göz yaþlarýn sel olsa bile umursamaz, Kimsesizlik derin bir kuyudur. Düþünce insan içinden çýkamaz.
Sana ne diye anlatýyorsam sevgili, Volkan dudaklý ateþ tenli kimsesizliði, Sen kimsesizlik nedir bilir misin? Kuru kalabalýklarýnýn arasýnda, Kimsesiz kalýrsa bir gün gözlerin, Yaþlar bir bir gözlerine durursa, "Güle güle" deyiþin aklýna gelsin. Belki o an anlarsýn sevgili, Kimsesizlik nedir öðrenirsin.
Kimsesiz býraktým hayalini öyle mi? Bir insan çýrpýnýrken uçurumlarýn kenarýnda, Seninle meþki nasýl düþünebilirim ki? Sen güzel gözlüm kimsesizliði bilmiyorsun, Daha küçüksün elbet, yýllar öðretir. Ben senden kimsesizliðimi alýp gidiyorum. Eminim buna en çok kimsesizliðin sevinir. Ben bir ruhu kurtarmaya çalýþýyorum bu gece, Fakat sen kendini düþününce, Haklýsýn ben düþünemedim hiç kendimi, Hep birileri için yaþadým hayatý, Bir tek kendime sakladým kimsesizliðimi, Ve bu üçüncü oldu güzelim, Hani hatýrlar mýsýn iki kez özür dilemiþtin. Üçüncüsünde giderim demiþtim sana, Merak etme sevgili sözümün eriyim. Bilmediðin ne varsa hayatýn içinde, Ben yokken yalnýzlýðýnla öðreneceksin. Kimsesizlik nedir bilir misin sevdiðim? Bilmiyor musun? Iyi dinle, anlatsýn sana kimsesizliðin, Ben senden gidiyorum. Bana "güle güle" diyen sendin Seni kimsesizliðine býrakýyorum. Mutlu kal bebeðim.
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.