Rapsodi
Hangi üþümüþ nefesin borcusun
Ki;
Rayihasý ayrýk üzre dargýn gittin
Uðrak mevsim nefsiyle geliyorsun...
Dur!
Ölüler ülkesinin kokusunu taþýyorsun isyanýnla *Ýyonya
Tek bayrak,
Sakalýnda mavi,
Miladýn izi...
Kucakladýðýn her dalgayý çeviriyorsun suya
Bütün beyazlarý saklarken toprak
Yüzüme vuran rüzgâr
Avuçlarýmda gömülü bulutlar
Artýk taþýyamam sizi bir adým sonra son bahar
Þiirlerime kar yaðýyor -Ýyonya
Nasýl yaþanýrsa öyle
Zil ya da zurna
Eteklerinde tanrý günlüklerinden tutulmuþ renkler barýnýyorsa
-Bil ki; hepsini solduracaðým
Bileklerimin ekseninde
Döner kan
Döner can
Þair yaftasýný yamamýþ bir i mgeye yansýr anlamaz/san-
Yer altý/na yýðýyor
Bir güneþ dilenmesi,
Birde yaðmur var
Aklýmda Ýyonya
/ Yedi rengin geçtiði topraklara vurgun gözlerim
Bu kadar çirkin kalýyor atlasýna yer-yüzüm /
Þairler þemsiyesiz çýkýyorlar iç/bükey/ koylarýna
Çukurlar düz çamur
Cehennem yazýlarý yolluyorlar
Þiþe-týpa
Biçimsiz yaðmurlarýn baþýmýza rahmet diye düþtüðü yer kokmuyor artýk
/ Kurak nehirlerin sancýlarýný çavlan çekiyor
Dev kazanýn koynunda kayalar kuru /
Duyuyor musun? Ýyonya
Kötümser bir þiirle çürümüþ kalemden okþuyorum zamaný
Sen sahiller boyu güneþi kýskandýran altýn sarýsýydýn
Hala öyle misin? Ýyonya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.