Mantýk kalkanlarýyla, çepeçevre çevrilmiþ Bir güzele vuruldum, düþlerde yaþýyorum Sanki dünya denen, þey üzerime devrilmiþ Yük aðýr takatim yok omzumda taþýyorum
Özlem denen sancýyý, sevgisiyle dindirdim Ben bu aþkýn tadýný, seve seve sindirdim Güneþi, Ayý söktüm; kalpgahýna indirdim Sol yanýndan âleme, nur oldum ýþýyorum
Kar çiçeði gibi ak, gözü mehtap, yüzü pak Hasret mayýnlarýyla, kurulmuþ aþka tuzak Sevdim delice sevdim, visale ermek yasak Bir ceylanýn peþinden daðlardan aþýyorum
Yürek yangýnlarýmý, yaþýyorum durmadan Yaþanýr mý sanýrsýn, senli hayal kurmadan Kalbimi bir ceylanýn, aþkýyla kavurmadan Tutmayýnca elinden yoruldum düþüyorum
Ay yüzüne baktýkça, geceme güneþ doðar Gözlerinden gözüme sevgi yaðmuru yaðar Her sözü derman olur; gamý, kederi boðar Her þey tutuþur yanar, olmazsa üþüyorum
Temel ATA Hendek / SAKARYA Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.