Umarsýzca bindim yalnýzlýk trenine, Gidiyorum sonunu hiç bilmediðim bir yere. Aklýmda sacede uzaklaþmak var, Havada içimdeki ateþe nispet kar, Gönlümün pýnarýnda sadece yar. Kahretsin sevmiþim
Mümkünmü bilmiyorum, Bedenimi uzaklaþtýran bu tren ruhumuda uzaklaþtýrabilirmi? Son duraða vardým artýk, Ama neden hala benimlesin? Tek yolu yoksa kalbimide geride býrakmak mý? Kahretsin sevmiþim
Sana söylediðim tüm þarkýlarda, Aþkýmý haykýrdým bir türlü duyan olmadý, Kendimi kaybettim yaþadýðýmýz hatýralarda, Karþýma gerçekten bir seven çýkmadý. Kahretsin sevmiþim
Kimisi kul etti, kimisi köle, Mutluluk yerine hep verdiler çile, Hasreti sapladým þimdi kalbime, Kahretsin sevmiþim
B.Yücel----->SuskunDuygular
Sosyal Medyada Paylaşın:
SuskunDuygular Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.