Döner ha döner

Köylü kadýn çökmüþ düven üstüne
Öküzle beraber, döner ha döner.
Yabayla çevirir altý, üstüne
Sýcaktan terini, siler ha siler.

Çocuklarý gitmiþ okula, eþe
Yaþlý beyle gider tarlada iþe
Evlatlar zor doyar, muhtaçtýr aþa
Üzüntü bildirmez, güler ha güler.

Çalýþa, çalýþa bükülmüþ beli
Aðrýdan kývrýlmaz olmuþtur eli
Acý haber duysa akar göz seli
Ýçten sessiz yanar, susar ha susar.

Harmanda kullanýr dirgen, yabayý
Erkeðinden fazla harcar çabayý
Bacayý temizler yakar sobayý
Umutlarý tek tek, söner ha söner.

Makyaj, oje, ruju suratý bilmez
Bayramlarda bile güldüðü olmaz
Nasýrlý el öpen duasýz kalmaz
Hayali mum gibi, erir ha erir.

Aç, susuz sürünüp ekini biçer
Ilýmýþ testiden suyunu içer
Çardak gölgesinde kendinden geçer
Boyunduruðunu çeker ha çeker.

Yüreði eziktir, sorulmaz hali
Üç beþ garip elde gidecek salý
Dursunî’nin dili dikenli çalý
Anneler þefkati verir ha verir.

DURSUN YEÞÝL
Sosyal Medyada Paylaşın: