Hayat öyle bi hayat ki, içimi yakýyo yaþamak...
Ýstemiyorum herþey üstüme geliyo sanki,
Sanki kimse tanýmýyor beni,
Yanlýþ biþi yapmýcaðýmý ve bana güvenmelerini istiyorum...
Çok mu?
Ben onlardan yapamýcaklarý hiçbiþey istemedim bugüne kadar...
Ýstemem de,
Sadece arkamda hissedebileceðim bi güven duygusu, beni rahatlatýcak.
Bazen gitmek istiyorum...
Kimsenin beni bulamýcaðý bi yere...
Hayat bu zamana kadar ne kadar da toz pembeymiþ,
O toz pembe görünen hayatýn ardýndan ,
Kapkara bir hayat sessiz sakin...
Hayatýna ikinci bi kiþi almak ne kadar zor olsa gerek...
Alamadým saten , onunla yaþayamadým.
Ruhuma ters giden biþiler beni mutlu edemez ki?
Ne varsa böyle yaþadýðým dizelere döktüm...
Anlatmak istedim, kimse anlamak istemedi...
Sustum! Suskunluðuma sevdalýyým ben,iyiki de böyleyim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.