Gönlümün doğu yakası

Gönlümün doðu yakasýndan haber geldi;
Renkli uzun saçlarý, sonsuzca karýþmýþ
Gökgözleri ne rüzgarlar dan kan yürümüþ,
Koþmaktan çatlamýþ atý ile birlikte
Hala doðu kokan, bir çocuk çýkageldi

Gönlümün doðu yakasý
Gönül çölümün en uzak
Ama en maðrur kýyýsý

O ebruli mercanlarýn üzerine ki,
Hoyratça yürümüþ kara yeþil yosunlar
Kýzlar gündüz dolaþamazmýþ sokaklarda
Barbarlarýn yoz çýðlýklarý kol gezermiþ
Tüm caddelerde, kýrlarda ve tüm meydanlarda

Gönlümün öte yakasý
Dolaþýrdý bir zamanlar
Ýlk aþklarýmýn týnýsý

Þimdi bir tebessümü on ev bölüþürmüþ
Oysa eþsizdi bir zamanlar, insanlarý
Bitmezdi çocuk sesleri sokaklarýnda
Âþýklarýn aðlayýþlarý duyulurdu
Tüm doðu bir þölen olurdu akþamlarda

Gönlümün doðu yakasý
Sevdalara özlemimin
Unutulmaz þahikasý

Doðu özlemimdir, doðu sevdalarýmdýr
Yüreðim bir dünya, dünyam ki bir yürektir
Ve Durmadan doðu yanýna gidilerek
Bu yürek baþtanbaþa gezilecektir
Sabýrla Tavaf edeceðim yüreðimi
Hiç bilmeden batýya düþerek


31 aðustos 2008 Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: