Oğlum Giderken
Beklerken sahilde sessiz ve vakur
Ýçim kýpýr kýpýr, gözümde yaþlar.
Ayaklarým gitmez , kaným donacak
Ýlk ayrýlýk, hasret, birazdan baþlar.
Gidiyorsun artýk, valiz elinde
Sýrtýnda bir çanta, biri belinde
Bense donakaldým meydan yerinde
Ruhumu eziyor kayalar, taþlar.
Önce tiz bir düdük, sonra homurtu
Gemi yavaþ yavaþ kýpýrdanýyor.
Zaman, sen ey zaman dursana artýk
Oðlum güvertede, caným yanýyor.
Boðaz aramýzda, soðuk ve derin,
Kara kedi misin ey kahrolasý.
Dün sarý kýzýmýn, bugün oðlumun
Hasreti, özlemi ve de sýlasý.
Bu akþam sofrada bir tabak eksik,
Hasret içimizde çörekleniyor.
Annen durgunlaþtý, kardeþin sessiz
Bu ayrýlýk bize çok zor geliyor.
Artýk aramýzda daðlar ve yollar
Benimse kollarým kanadým kýrýk
Mevlam böyle yazmýþ neylesin kullar
Sabretmek var artýk geçer ayrýlýk.
Babam da rahmetli benim arkamdan
Dualar okurdu titrek sesiyle.
Annem gözü yaþlý, biçare, þaþkýn
Isýtmak isterdi son nefesiyle.
Güle güle oðlum, var git tez elden
Babam gibi duacýným arkandan.
Kader böyle ise ne gelir elden
Ayrýlýk ve hasret hepsi ALLAH’ tan.
Çanakkale 2007
* Kümbet Altýnda Eðitim, Kültür, Sanat ve Edebiyat Dergisinin
Ocak-Þubat-Mart 2009 sayýsýnda yayýnlanmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.