DAHA DÜN GİBİ

Daha dün gibi,
Ýçime doldu bakýþýn.
Ölesiye sevmenin bedeliydi belki.
Düþünemezdim,
Ayrýlýk hikayesini.
Anlamsýz manaydý,gülümserken gidiþin.
Hep beklemekti gelmemiþ sonu.
Üzülmekti belkide haince gidiþine.
Daha dündü,
Kollarýnla sararken bedenimi,
Ürkek yürektim,hapsedilmiþ kafeste.
Ayrýlýrken düþlerimden,
Korku düþerdi gezdiðim sokaklara.
Çocuk koþmasýydý sendelerken bakýþlarý.
Daha dün gibi,
Boy vermiþ tohumun,
Hasatla buluþmasýydý harmanda.
Göðsümde taþýdýðým,
Eski bir hatýranýn üzerinde vebaliydi.

ENGÝN YILMAZ

Sosyal Medyada Paylaşın: