HANİ GURBET

Ben seni gurbete;
Bulutlarýn üstünde uç,
Denizde balýklar gibi ýslan,
Ateþte kor gibi yan diye mi,?
Gönderdim.

Hani, gurbet özgürlüktü
Sevdiðini özlemekti, hani ölümdü.

Hani gurbet
Bir tren düdüðünde, el sallamak
Yâda postacýdan mektup yollamak
Gözyaþý dökerek aðlamaktý,

Hani gurbet Ne yolcu ne hancý,
Ýçinde buruk acý,
Kalbinde bir sancýydý.

Hani gurbet,
Güneþ gibi doðup, batan
Seveni, sevileni ayýrýp atan
Hani aþký, sevgiyi satandý...

Hani gurbet ne sen ne ben
Eþikten çýkýp gidince,
Aþký, sevgiyi, hasreti, yanmayý öðretendi

Hani gurbet gönül yarasý,
Cennet ile cehennem arasý
Hani fakirin ekmek parasýydý

Hani gurbet
Cana, canana zülüm
Bedende ölümdü, ölüm...


Necati KEÇELÝ
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: