Güney okyanuslarýnda bir albatros olmuþum, Heybetli kanatlarýmla rüzgârlarýn baðrýna kurulmuþum Ama hakký ile edememiþim albatrosluðu, Gezginlik zor iþ yorulmuþum… Ne garip bir yolculuk bu, Mavi atlas döþekler gibi uzanýyor deniz altýmda Gözlerim öylesine keskin Ama öylesine yalnýzým ki her taraf alabildiðine su Ne görülesi þey þu lapinlerin coþkusu Korkunç rüzgârlar salladý beni gecelerce, O büyülü kuþun dev kanatlarýnýn bilge aralýðýnda uyumuþum… Ecelerin öfkesine denk fýrtýnalar bastý habersizce Hiç durmamacasýna günlerce o halde uçmuþum Karlý yüksek bir dað yamacýnda, Karanlýk uykulara yatan yorgun bir þerpa gibi Bende rüyamda, çekiverdim kanatlarýmý gövdeme doðru, Meðer gerçekmiþ, okyanusun derinliklerine düþünce anladým…
2007 Temmuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
osho Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.