OLUR
Kim ki aþkýn narýný gül zar ederse,
Halil Ýbrahim’in varisi olur.
Benliðinden kaçýp tura giderse,
Musa’nýn mukaddes vadisi olur.
Her kim arar ise dürri yektayý,
Tevhit deryasýnýn mahisi olur.
Besmele içinde sýrrý noktayý,
Bulanlar insanlýk dâhisi olur.
Âþýk tacý tahta iltifat etmez,
Maþuktan gayrisi manisi olur.
Ayniyet isteyen gayriye gitmez,
Muhammed; delili, hamisi olur.
“Men arefe nefse…” sýrrýný bilen,
Velayet yurdunun valisi olur.
Zikirle kalbinin pasýný silen,
Dertli gönüllerin þafisi olur.
“Seme vechullah’ý” kýble edenler,
On sekiz bin âlemin camisi olur.
O nurdan doðup, nura gidenler,
Gurbiyet ehlini sabisi olur.
Her varýný yaðma, talan ettiren,
Kullarýn; bu dünya fanisi olur.
Zümrüdüanka’ca neyler öttüren,
Kafdaðý ardýnýn bakisi olur.
Cenneti irfana dâhil olanlar,
Þarabý Kevser’in sakisi olur,
O cemali paki seyre dalanlar,
Yaralý gönlümün Âli’si olur.
22.10.1999……Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.