Çöküntünün çökmüþ çöllerindeyim
Bir deniz çizdim ki
Lebi derya masmavi pileli etekli
Bilgi aðacýndan çaldým, zümrüdü anka kuþlarýný
Güneþ’i dizlerimde salladým
Akreple, yelkovanýn kollarýný deðiþtirdim
Tekrarý olmayan bir güne
Kendi ütopyamca elbette, neler sýðdýrdým...
Çöpten, evler, bayanlar, beyler þekillendirdim
Yüzsünler, kulaç atsýnlar, turlasýnlar
Ama turna’lara dokunmalarýný yasakladým
Bütün bonkörlüðümce kýrmýzý elmalar ikram ettim
Isýrarak deðil, soyarak yemelerini de rica ettim...
Kimse kimsenin çöplüðüne giremeyince
Kýyýda mýzýka çalan çocuklar
Mutlu oldular
Kendi çizdikleri resimlere benzetince!..
ayþe yayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.