Gel benim kýnalý sazým,
Yine çalayým seni,
Bir sen söyle,bir de ben,
Sineme,kollarýma sarayým seni...
Çok derdi var þu alemin,
Yine yazýp duruyor kalemim,
Ýçden verdiðim selamým,
Gören olup,almaz benim...
Herkes bir türlü tevir,
Diyorlar deðiþti devir,
Allemi gallemi çevir,
Bilen olmaz doðrum benim...
Sabahýn bahri yalnýzým,
Bir ben,bir de sazým,
Gittikce kesliyor hýzým,
Kalmamýþ artýk gazým benim...
Türküler döküldü tele,
Ne bakarsýn boþ kalmýþ ele,
Düþürdüler beni dilden dile,
Senden baþka yok nazým benim...
Bilen bilir yüreðimi benim,
Birgün teslim olacak elbet tenim,
Eðer ererse dostluða elim,
Belki edilir o zaman sözüm benim...
Halife hep insanlýða hayran,
Doðru söyler yoktur kayran,
Dilerim hergün olsun bayram,
Ýþte o zamana kurban benim...
HALÝFE TATAR
15.04.2003.....BERLIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.