Hasta kýz uçurumun kenarýndaydý
Yine yalnýzdý
Küçük astýmlý bedeniyle
Nefes almakla güçlük çekiyordu
Her zamanki gibi
Ama artýk buna alýþmýþtý
Zorlu nefes almalara
Bir süre sonra yanýna biri yaklaþtý
Hiç tanýmadýðý ,yabancý biri
Elinde ilacýný tutuyor
Ona hayat boyu yardýmcý olcaðýný,onu hiç býrakmayacaðýný söylüyordu
Kýz inanmak istemiyordu,korkuyordu çünkü
Ya bir gün giderse diye düþünüyordu
Ama ömür boyu rahat nefes almak cezbetmiþti küçük astýmlý kýzý
Kabul etmiþti delikanlýnýn teklifini
Aradan uzun zaman geçti
Küçük kýz çok mutluydu rahat nefes almaya o kadar alýþmýstý ki
Delikanlýnýn ilacýnýn onu hiç býrakmamasýný istiyordu
Delikanlý ise
O da mutluydu ilk zamanlar
Sonra o kar yorulmuþtu ki artýk gitmek istiyordu
Ýlaç bitmiþti
Kýz nolur gitme demeye kalmadan delikanlý arksýna bile bakmadan uçurumdan aþaðýya indi
Bitmiþ ilacý uçurumdan aþaðýya atarak
Kýz ise çok aðladý
Nefes almalarý o kadar güçtü ki
O kadar zamn ilaçla nefes aldýktan sonra
Tek baþýna nefes almak o kadar güçtü ki onun için
Dayanamadý
Uçurumdan attý kendini iLacýn peþinden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.