Şimdi düşüşüme kibirlenerek bak

esrik gözlerimin yarý uykulu ucuyla bakarken ufuklara doðru,

nutkumun tükenmiþ sesine üflüyorum son sigaramý

henüz tamamlanmamýþ sevdalarýmý toplarken yýldýzlarýn koynundan

savruk düþlerimle düþüyorum zemheri ayazlara

düþüyorum azapsý yalýn çýðlýklarýma

ve üþüyorum henüz intikamý alýnamamýþ yýkýmlarýma

sana dokunmaya yetim ellerimi yumruklayarak kýrýyorum

giderek içimde büyüyen yokluðunu,

baþýmý yastýðýma her koyuþumda öldüðümü saymýyorum

gülüþlerimi geliþine gebe ettiðinden beri

benliðime musalla bensizliðine içiyorum her gece

sükunete havlu atmýþ yüreðimde kopan fýrtýnalarý

bilmiyorsun...

beþinci mevsim’imi bilmiyorsun

ayyaþ gecelere, kaldýrýmlar boyu seriyorum postumu

ve hasretin kokan þehri kana buluyorum

boy boy manþetler atýyorum deniz kýyýlarýna

henüz doðmamýþ þafaklarý dibe vuruyorum þiþelerde

sonra gölgelerimle kavgaya tutuþuyorum

kendimle boðuþup, kendimle düþüyorum rezilce

kolay olaný seçiyorsun...

gidince bitti, zaman alýþtýrýr sanýyorsun

kendimden her geçiþimi saymýyorsun

þimdi döþüþüme kibirlenerek bak

bir gün baþ aþaðý olduðunda görürüm senide.
Sosyal Medyada Paylaşın: