Şimdi düşüşüme kibirlenerek bak
Semihhan
Şimdi düşüşüme kibirlenerek bak
esrik gözlerimin yarý uykulu ucuyla bakarken ufuklara doðru,
nutkumun tükenmiþ sesine üflüyorum son sigaramý
henüz tamamlanmamýþ sevdalarýmý toplarken yýldýzlarýn koynundan
savruk düþlerimle düþüyorum zemheri ayazlara
düþüyorum azapsý yalýn çýðlýklarýma
ve üþüyorum henüz intikamý alýnamamýþ yýkýmlarýma
sana dokunmaya yetim ellerimi yumruklayarak kýrýyorum
giderek içimde büyüyen yokluðunu,
baþýmý yastýðýma her koyuþumda öldüðümü saymýyorum
gülüþlerimi geliþine gebe ettiðinden beri
benliðime musalla bensizliðine içiyorum her gece
sükunete havlu atmýþ yüreðimde kopan fýrtýnalarý
bilmiyorsun...
beþinci mevsim’imi bilmiyorsun
ayyaþ gecelere, kaldýrýmlar boyu seriyorum postumu
ve hasretin kokan þehri kana buluyorum
boy boy manþetler atýyorum deniz kýyýlarýna
henüz doðmamýþ þafaklarý dibe vuruyorum þiþelerde
sonra gölgelerimle kavgaya tutuþuyorum
kendimle boðuþup, kendimle düþüyorum rezilce
kolay olaný seçiyorsun...
gidince bitti, zaman alýþtýrýr sanýyorsun
kendimden her geçiþimi saymýyorsun
þimdi döþüþüme kibirlenerek bak
bir gün baþ aþaðý olduðunda görürüm senide.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.