Ben Buyum

Çaresizlik kaderimmiþ diyerek
Pes edip arkamý dönüpte gitmem.
Her iþte tevekkül ederim ama
Kendimi hor görüp sefil dedirtmem.

Belkide bundandýr hep dik duruþum
Alnýmýn teridir liram kuruþum
Kendi nefsimledir benim savaþým
Aleme yük olup bedel ödetmem.

Nefsim elbetteki hýrpalar beni
Fýrsat bulur sarsar, örseler beni
Çarmýha gerseler, dövseler beni
Namerde yüz vermem, laf söz getirtmem.

Umut bir ülküdür, umut bir azýk
Dosta yar olmazsam bana da yazýk
Namert karþýsýnda olup da ezik
Babamý sininde tekrar öldürtmem.

Ýbadet sayarým dosta vefayý
Bu yolda çekerim türlü cefayý
Ýsteyen dünyada sürsün sefayý
ALLAH derim, baþka bir söz dedirtmem.

Çanakkale 06/08/2009
Sosyal Medyada Paylaşın: