Yüreðin del’eyler yakar içimi
Yangýnda yakýþýn sen bil ey yârim!
Akrep doldu içim, sorma biçimi
Biçimin, kakýþýn sen bil ey yârim!
Söylenen kelamýn hikmetin ersen
Ferman mý, buyruk mu? Gerçeði görsen
Hangi “söz nerede, nasýlmýþ” dersen
Ben miyim nakýþýn? sen bil ey yârim!
Kanayan yaraya tuz mu basýlýr?
Gönülde sancýmýz nice kesilir…
Yürek aðladýkça surat asýlýr
Gözümden akýþýn, sen bil ey yârim!
Hayalde, mecalde, düþümde sensin
Sumsuðu vurduðum döþümde sensin
Yutkunup yediðim aþýmda sensin
Baðrýma çakýþýn sen bil ey yârim!
Ormanda, tarlada, kýrda bayýrda
Ovada, yaylada, baðda, çayýrda
Yaðmurda, rahmette, þerde, hayýrda
Çiçekte kokuþun, sen bil ey yârim!
Gönlüme sokuþun, sen bil ey yârim!
20 / 06 / 2009
Soma saat 14.15
Ýsmail Týkýroðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.