İkilem

ÝKÝLEM

Karanlýkta ýþýksýz kalýnca
Korkup sýkýlýp darlanýnca
O zaman geliyorsun
Bir ýþýk diyorsun
Sanki ben lambayým

Aþk diyorsun bazen/yangýnlarda
Ýmkansýzlýklarda delice bir sevda
Bir sýzý ki amansýz/sol yamacýmda
Diyorsun
Hiç deðilse biraz sevgi
Ýnsanlýk adýna

Ýnsafsýz bir kalemsin bazen
Ucundan zehir damlayan
Acýmayan
Aðlatan
Bazen ince uçlusun sanki
Hüzün þarkýlarý mýrýldayan
Aðlayan
Ýsyan edensin bazen
Bazen yalvaran
Bazen de keskin bir sirke
Kendi küpünü yaralayan
Diyorsun da
Neyi konuþtuk ki biz/diz dize oturup
Nereleri gezdik ikimiz/el ele tutuþup
Güldük mü hiç/hiç aðladýk mý birlikte
Nerede öpüþtük mesela
Hangi daðýn yamacýnda
Hangi aðacýn altýnda
Neyin sevdasý bu
Neyin aþký
Ne biçim ikilem ki
Hangi paydadaydýk/hangi gün
Neyi paylaþtýk/bir olup bir gün
Nerede
Kuru bir ekmeðin ince diliminde
Bir bardak çayýn kýrmýzý deminde
Hangi sevinçte
Hangi üzüntüde
Ve
Ne zaman geç/ne zaman erken
Bilememiþken
Ve
Yar deðil arkadaþ bile olamamýþken
Niye ki bu ikilem
Biliyorum ama
Sendeki gönül yarasý
Kabuk baðlamamýþ da onun yangýsý
Biliyorum
Sitem deðil seninki, yürek aðlamasý
Ama bilmiyorsun ki
Bendeki de vijdan/hey gidi
Neler neler
Ne bitmezlerin davasý

Maralým maralým
Ey benim yaralým
Ve de belalým
Ne yapalým

Ben þiþesiz lambayým
Ne söner ne parlarým
Öylece yanarým
Rüzgarým olma sakýn
Yalvarýrým...

Tevfik Tekmen. Aðustos/2009 *Lüleburgaz*

Sosyal Medyada Paylaşın: