O gül gonca halim gül bedende ölmekte her soluðu cehennemde alýp vermekte yar bilmez ciðer parem her an yanýp sönmekte sahralarda kaldým gel yarim tez vakitte gül bedenimi aðýrla gül’den döþeðinde.
Yar’im bu dert- mend gönlümün çaresi sende bulunur sahra-neverd dolanýr ateþlerde yanar kavrulur lev’a-i kalb’im dillenir sam yellerinde savrulur dil-harab halim ismin dudaðýmda ancak mühürlenir de son bulur.
Turnaki.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Matyamu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.