ŞARKIDAN ŞARKIYA

Radyoda þarkýlar çalar, bir þarký takýlýr kulaklara, her þarkýda bir anýyý anýmsar insan ve o anda yazmaya baþlar.
ÞARKIDAN ÞARKIYA


Hani mutlu günlerimiz vardý,
Þiirler yazardýn Jeoloji defterime,
‘’Ömrüm oldukça seni bekleyeceðim’’ diye,
Bir þarký bilirdik bizim için bestelenmiþ,
‘’Ne zaman geleceksin, bu kaçýncý bahar’’
Geldim .
Ellerimde tüm evrenin mutluluðu,
Gözlerimde aþkýn pýrýltýsýyla,
Kucak kucak yýldýz topladým göklerden
Sana vermek için,
Oysa sen unutalý yýllar olmuþ beni,
Gözlerinde o gülüþ kalmamýþ,
Hani seni yanlýz ben sevecektim,
Baþkalarý kucaklamýþ.

Her þeye raðmen beklemeliydin,
Bir hatýrlamalýydýn mutlu günlerimizi,
Çýkarmamalýydýn aklýndan,
Birleþen ellerimizi.
Ne varki yalanmýþ
Bakýþlarýn, gülüþlerin, yalvarýþlarýn,
Hala kulaklarýmdadýr,
Ayrýlýk hýçkýrýklarýn,
Hepsi boþmuþ þimdi anladým,
Þimdi yeni bir þarkýnýn
Notalarý dökülüyor keman tellerinden,
Gözlerimde yaþlar söylüyorum,
‘’Ne demiþtin niçin caydýn sözünden’’
Kuter ÇELEN

Sosyal Medyada Paylaşın: