ÇAM, MEŞE AĞACININ YOLCU İLE ATIŞMASI
YOLCU
Merhaba ey ulu yaþlý çam ile meþe aðacý
Gölgenizde birazcýk oturayým mý sizlerin
Yolcuyum, yorgunum olasýnýz baþýmýn tacý
Yalnýzým benimle sohbetiniz olur mu sizlerin.
ÇAM, MEÞE
Hoþ geldin hele otur dinlen bizim gölgemizde
Nice yolcular geldi yaslandý bizim gövdemize
Bakma yaþlýlýðýmýza kökümüz derindedir bizim
Buyurun nedir muhabbetindeki maksadýn senin
YOLCU
Nedir bu köyünüzün adý, Muhteþemdir aðaçlarý
Bu tepe de çok kasavetli neden böyle çok dertli
Bu derenin adý nedir, rüzgârý eser serin oda dertli
Bulunduðumuz yere ne dersiniz bu mekân sizlerin.
ÇAM, MEÞE
Hirhati, Kanlý kalenin asýl zade Bako köyü derler
Bu tepe Serihaa tepesi, gelenler gidenlere söyler
Tskrýþuri deresidir, buranýn rüzgârý ninniler söyler
Durduðun yer ise Zegartmo‘un tepesi olur bizlerin.
YOLCU
Kökünüzün derin olduðunu söylediniz demin
Görkeminiz çok büyük yaþýnýz kaçtýr sizlerin
Kýzmayýn kimseye söylemem edeyim yemin
Yaþlanmýþsýnýz içi çürük gövdeniz boþ sizlerin
ÇAM, MEÞE
Ömrümüzü tamamladýk biz bu fani dünyada
Ekin tarlasýnýn yanýnda bu tepenin baþýnda
Üç haziranda olacaðýz tam üç yüz yaþýnda
Kökümüzden nice, nice filizler çýkacak bizlerin.
YOLCU
Nice acýlara þahit oldunuz kimleri neler gördünüz
Medeni tarihimize bile yetiþip vahþetleri gördünüz
Üç yüz yýl önceki zamanýnýzdan neleri getirdiniz
Ýþe yarar dalýnýzdan budaðýnýzdan ne olur sizlerin.
ÇAM, MEÞE
Dalýmýzdan budaðýmýzdan gölgemizden faydalandýn
Yorgunluðunu attýn þimdi de, çarýðýný ayaðýna taktýn
Kökümüze deðil çýkarcý aklýný hep dallarýmýza taktýn
Dalýmýzdan da budaðýmýzdan oklar bile çýkar bizlerin.
YOLCU
Oklarýn zamaný çoktan geçti hey gidi çam ile meþe aðacý
Beþikten kaþýða tabut için kullanýlmaz bu zamanda aðacý
Her þey metal, kaðýt için kullanýrlar üzgünüm yalnýz aðacý
Bir kýþlýk odununuz olur mu acaba, dallarýnýzdan sizlerin.
ÇAM, MEÞE
Ýnsan insansýz neyler, Dünyamýz ise aðaçsýz neyler
Sizler aðaca muhtaç aðaç sizlere çam ile meþe söyler
Senin gibi düþünenler çok gelip geçti aðalar ve beyler
Bir babayiðit var ki gövdesi hep gölgemizdedir bizlerin.
YOLCU
Güneþiniz suyunuz bol olsun, filiziniz yeþillensin
Onlarda sizin gibi ömrünüz uzun göðe göversin
Gölgenizde yatan bu yiðit kimdir ki böyle översin
Öðrenmeden makamýnýzdan gitmem asla sizlerin.
ÇAM, MEÞE
Yolcu yolunda gerek tarihi zaman bir gün gelecek
Gelecekte de senin gibi insanlar türeyip gidecek
Tarih deprem misalidir bir gün gene belli edecek
Git yolcu yoluna Ahýska valisiydi Selim idi bizlerin.
YOLCU
Eyvah, Eyvah. Ne ettim ben þimdi, þimdi mahvoldum
Eyyyy.!. Çam, meþe aðacý karþýnýzda sararýp soldum
O Gövdeyi yýllarca arayan torunu bir garip yolcuydum
Dedeme mahcup ettiniz affýnýz olmaz mý acep sizlerin.
ÇAM, MEÞE
Af etmek Allah’a mahsustur bizce de enginliktir
Ýnsanoðlu bazen beþer bazen þaþar bir gariptir
Geçmiþini unutma dünyaya yalnýz Allah sahiptir
Gövdesi burada kellesini getirin Selim’in bizlerin.
YOLCU
Kellesi, Çemberli taþ Nuri Osmaniye Cami bahçesinde
Gövdesini Hanýmýna, vasiyetle gömdürmüþ gölgenizde
Hak yerini bulacak su yataðýna, baþ gövdeye kavuþacak
Baðrýnýzdan çýkan, vatanýzýn evladý efsane Selim sizlerin
Zafer Þenol ( Hamþioðlu / Himþiaþivili )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.