Maarifin zemininde, zerre kadar kaymadým Þarap içtim, kelle oldum, kaderimden caymadým Ýlim irfan þöyle dursun, ez cümlesi nafile Ben yine de tek kelime, hafýzama almadým
Dediler ki; olmaz bundan ne bir köy, ne kasaba Bugünüm de, yarýným da, uymadý hiç hesâba Her kim gelip uðraþtýysa, cümlesinden þikâyet Günahlarým aðýr bastý, yer kalmadý sevâba
Cevher vardý, döner dendi, mücevherin nesline Kelâm etti cümle âlim, ilim irfan üstüne Bilmediler þu derdimi, sormadýlar bir nebze Uðraþýp da didindiler, varmadýlar aslýma
Tekfûri bu, bilmezler ki; ne inattýr kendisi Ýnadýndan vazgeçmez hiç, kesilmezse nefesi Ýki cihân bir olsa da, o caymaz hiç, yolundan Adam sanýr kendisini, yedi daðýn efesi…
Tekfûri - 05.08.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
tekfuri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.