topraðýn kuruyan dudaklarýna beyaz bulutlardan yaðmur tanesi düþtü kýrmýzý oldu gök kuþaðýnýn bütün renkleri bir tohum iþledi içinde muhtaçtý toprak gülümsemeye sevgi seline mavi yüz mavi dil mavi el neyse...
desem ki hiç mavi gül gördün mü? saçaklarý nemli her mevsim tek dal açmýþ solmaz kuramaz güneþ su toprak elli...
sual/sin
mavi gül mavi gülümser derdi rahmetli dedem çið düþünce yüzüne boþ verir hüzün/eee damla kurur yüzünde bir vakit sonra ve yalancý rüzgarlar öper yüzünden gece gündüz uyumaz yaðmursuz olmaz sinek konmaz her canlýya mavi gül nasip olmaz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toprağımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.