Yer:Mercan yokuþu, Mevsimlerden kýþ ,aylardan Ocak. Ýstanbul soðuk, Ýstanbul ayaz, yer gök dondu donacak... kar yaðmýþ sokaklara, sevda gecelerine,aðaran þafaklara. Neden,sonra gözlerim sokaða takýlýyor, Belli belirsiz bir çok insan, telaþla sabaha karýþýyor, Önüm sýra bir hamal sýrtýnda yük taþýyor, semerindeki yük, boyuyla yarýþýyor. onca yükü taþýyan, gencecik bir insandý, üstü baþý yýrtýktý,durumu periþandý. yaklaþtým yanýna ahvalin sordum; Ne bu halin,ey yiðidim aslaným, Ýþ elbisem bu abi,ondan yýrtýk her yaným. Ýlkokul üç’’ten terkmiþ,okumayý nidecek, Hamallýk yapsa da,yapmasa da, Düzende ne deðiþecek, Gariban Kemal’’in sesini kim duyacak, yaþadýklarýný..kimler,nerden bilecek...........? ..............ilker murat çinitaþ..... Sosyal Medyada Paylaşın:
cinitas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.