Cehalet
En büyük beladýr, baþa cehalet,
Okuyup yazarak, ezmeli onu.
Onunla yok olur bil ki saadet,
Daðlara, taþlara yazmalý onu.
Ne gelirse gelir, odur melanet,
Bir çuvala koyup büzmeli onu.
Ýnsanlýk adýna, büyük felaket,
Ýp takýp boynuna dizmeli onu.
Ondandýr yaþanan bütün sefalet.
Her zaman her yerde üzmeli onu.
Ýþte bu millete asýl ihanet;
Oturup, düþünüp, süzmeli onu.
Bekleme gelmez ki ondan inayet.
Gülse de yüzüne bozmalý onu.
Býraksan dünyaya eder sirayet,
Beyinden sýyýrýp kazmalý onu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.