YOK HÜKMÜNDE

Bu gün on dokuz Temmuz
23:59
Yok hükmündeyim bu gün
Hüznün en koyusunda
Çýkýp kül þafaklardan yola
Baþlýyor tutsaklýðým
Bir yürek çarpýntýsýnda

Oysa çiçekler derleyecektim
.......bir çocuðun gülüþlerinden
Sevinçler biriktirecektim
......minik bir yüreðin atýþlarýndan
Ve gülümseyecektim
Tüm kuþatýlmýþ acýlarýma inat
Bir mutluluk þarkýsýný yine
Hatýrlayacaktým

Yok hükmündeyim þimdi
Çoðul yalnýzlýklar kuþanýyorum
Ki, bulutlanýyorum
Tutup aðulu saðanaklarýný
Gözkapaklarýmýn prangalarýnda
Susturup tüm seslerini evrenin
Çýðlýklanýyorum

Bu gün yok sayacaktým acýlarý
Sýðýnýp savurgan cömertliðime
Alabildiðine mutluluk saðacaktým
O’nun onuncu yýlýný kutsayýp
Kara gözlerinde konuksayacaktým
Ve tutup avuçlarýmda minik ellerini
Buseli bir gül koyacaktým alnýna

Yok hükmündeyim artýk
Bitti umutlu bekleyiþi yüreðinin
Sustu çaðýltýsý coþkunun
.....‘artýk ortaðýsýn
.......onulmaz yalnýzlýðýmýn bebeðim…
........tuttu seni de öksesi yaþamýn’
Biliyorum yok hükmündedir
Mahçup bir ‘Affet Karakýzým’ sözcüðü
Çünkü yok hükmündedir bu gün
Savunmasýz, bahanesiz, çaresiz
Yok hükmündeyim.


Sosyal Medyada Paylaşın: