zümrüd-ü ankam!

ömrümce aradým durdum seni,
küllerinden doðup kurtarýrsýn diye beni.
ne vakit ki kanatlarýn gibi yandým;
sahip olduðum herþeyimle ateþe kandým;

kül olurken tüm yaralarým ,
ve utandýracak tüm karalarým,
hala yýlmadan,býkmadan,umutla beklerim;
belki þahlanýrken seni izlerim.

rüzgar savururken küllerimi
içimde gördüm özlediðim seni
meðer ömrümce ararttýðý feleðin
benmiþim asil kurtarýcý meleðim!
Sosyal Medyada Paylaşın: