Baharýn meltemini çekiverdi içine
Elinde emeðinin var ettiði uçurtma
Rüzgâra salýverdi havalandý dikine
Þimdi onundu artýk uçsuz bucaksýz sema
Bir sepet baðlayacak uçurtmanýn ucuna
Yanýnda sevdikleri aklýnda umutlarý
Kuracaðý dünyada olmayacak curcuna
Aþk üstüne kurulur hayatýn somutlarý
Ne insan aç kalacak ne çocuklar ölecek
Silah yok savaþmak yok ölüm sadece Hak’tan
Ne de patlayan bomba uykularý bölecek
Gýpta ile bakacak kem yürekler uzaktan
Hayallere dalmýþtý havada süzülürken
Kötü el kesiverdi uçurtmayý ipinden
Umutlar sönüverdi dudaklar büzülürken
Çocuk darbe yemiþti en büyük rakibinden
Rüyalar bitiverdi filim koptu bir kere
Gözlerinin yaþýndan karardý koca meydan
Düþen uçurtma deðil umutlarýydý yere
Bir çocuk aðlýyordu hayallerin ardýndan
16.07.2009/Samsun
Ýbrahim COÞAR