Günde bel ki bir kaç kere, görüntüyü çek ederiz, Görmek için bir tek çare, ayna önüne gideriz, Çok güzeller olsa bile, kendimizi beðeniriz, Bazende kendimiz için, daha güzeli yok deriz,
Bizim deðerlendirmemiz, bizim bakýþ açýmýzdýr, Böyle bakmayan acaba, söyleyiniz kaçýmýzdýr, En güzel yüz bizde elbet, en güzel saç saçýmýzdýr, Baktýðýmýz ayna ise, bizim için taçýmýzdýr,
Dýþý hallettik diyelim, aynasý ne içimizin, Dýþý gösteren aynalar, aynasý mý gönlümüzün, Yakýn dost ve arkadaþlar, aynasýdýr ruhumuzun, Nasýl objektif olacak, sonucudur ölçümüzün,
Arkadaþýn kimse senin, o olacak senin aynan, Elbet kendin seçmiþsin, onlardýr senden yansýyan, Senin dýþýnda olmalý, senin yapýný anlayan, Aynalar her zaman ayna, kimdir onu ayarlayan.
Sinan Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
SinanKARAKAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.