“ö.ç.m” den Gözleri Sürmeli
ö.ç.m
“ö.ç.m” den Gözleri Sürmeli
Bir bakýþýn teni alýr savurur
Hilal kaþlý a gözleri sürmeli
Sam yelleri gibi kasar kavurur
Çoban olup o gözleri sürmeli
Kýskanýrým seni esen yellerden
Adýn düþmez sazýmdaki tellerden
Aparabilseydim gurbet ellerden
Gülzar bahçelerden güller dermeli
Güzargâhým sana, hasretim sana
Bir þerbet verseydin þu yanan cana
Aþk diye içseydim ben kana kana
Ak duvaðýn açýp beli sarmalý
Sol yanýn sýrrýnda bir ahu vardýr
Ahunun hasreti yürekte zardýr
Ah uzun geceler, bana pek dardýr
Gidip gurbet ele yâri sormalý
Sensiz yaz aylarý olur zemheri
Kömür gözler þu gönlümün cevheri
Pespembe dudaklar güller çemberi
O gülleri birbirine karmalý
Gözlerim esrarlý, bahtým tarumar
Sözlerim ýsrarlý, dillerimde zar
Özlerim efkârlý, közlerimde har
Muhabbet baðýna nasýl varmalý
Nergisler, sümbüller kokmuyor sensiz
Hayâllerim bile artýk düzensiz
Nasýl geçer gülüm günlerin bensiz
Þu daðlarýn ciðerini yarmalý
Adnan Ünal “ö.ç.m”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.