Soluk ay ýþýðýnýn Odama nur yaðdýrdýðý gibi Kötü kader olmadýðýna , Ýnandýrdým kendimi. Gizledim hep yaþam sahnesin de Her an patlamaya hazýr tutkularý Sert kayalara çarpýp, Yok olmasýn diye.
Sancýlý soluðum kesildi Narkoz etkisiyle Dar boðaza yaklaþtým. Yaþamý unuttum böylece Hani bir nokta vardýr . Dönüþü olmayan son
Ýþte.. O son nokta da Küçücük bir kuþku yok içim de Çünkü zaman zamana gebe Kim bilebilir ki içimdeki fýrtýnayý Oturup öylece bir köþede Fýrtýnanýn dinmesini beklemek Gün aðarmasýný beklemek gibi iþte
Hani dalgalar sürüklerya bir tahta parçasýný Bir ileri üç geri.
Suç..
Koca derya da kýyýya varmak için çabalayan Tahta parçasýnýn mý?
Yaþam! Suçsuzun yargýlanmasý hüküm giymesi gibi Ýnsan sevdiði için sever Rüzgarýn ateþ verdiði, Alevin geçtiði yerden Yangýn izini nasýl saklýyorsa, Enkazý taþýyan büyük denizde aþk Boðuluyor.
Berþah-Nurhan Doðrul Ýzmir 28 temmuz 09
Sosyal Medyada Paylaşın:
berşah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.