Müddet-i nefes vehmederken bir sessiz bekleyiş zuhur eder!
Nice gönlün umutlarý tohumken
Nefesin müddetinde tevdi edilenle bizzat sorumluyken
Hak ve hakikat adýna gerekçeli ve vadeli mühletken aldýrmazlýk niye
Þayet utanmak edepse, ar aþkýn ikliminde umutlarý yýkayan sadelikse ölüm bize
Vakýadýr sabýrla direniþ letafeti
Kul ruhi serencamýnda bunun suhuletiyle aþký dilemeli
Bir hedefin mükellefiyeti yýldýrmamalý ve asla hali solgunlaþtýrmamalý
Bahtýn topraðýna ekilen niyetler muhabbetle aþkýn umudu olmalý vuslatý anlamalý
Þayet o ezalar bir lanet içinse
Derdi halk eden bilinmedikçe ve hatta akýl ötelendikçe
Kalp insanýn sýratý müstakimi bulmasýna kifayet etmez bile, ecir nafile
Hesap akýl içindedir, vuslat idrakin güzelliðinde erktir, lakin edep ihsanla güzeldir
Beklemek ve aþký nefeslenmek
Vaktin insicamýnda gerekçedir, kudret sahibiyle ahenktir
Her muvazenesiz nefes þirrettir zira hesabi olmak azamet içinde þevktir
Nitelik niye zevkle örtüþendir, kültür bir örfü ananedir ve etiktir insan için haslettir
La derken neyi reddediyorsun
Ýlla’yý nefeslenirken kalbin sahibini aþkla tasdik ediyorsun
Ve illaki gülü anýyorsun ve ötelerin serinliðinde umutlarla buluþuyorsun
Dirilmek için ruhun tevdi edildiðini biliyorsun, bizzat nefsinle bedelleþip gidiyorsun
Peki, neyi bekliyorsun vakitte
Edebin rengârenk güzelliðinde ve resmedilen urba bedende
Ölüm vuslat için neyin týnýsýnda anlamlaþan hakikatse sen imtina etme
Yaþa ki hayatý hakkýyla anla, mavera hedefinden asla sapma, korkuyu da hiç anma
Nice aþklar zevkin idrakindedir
Bu anlamda kalbi soluklar sessizliðin meþkinde bir umuttur
Sevdalanmak yanmanýn ilk tadýmý ve hasret muhabbetin yegâne tanýmýdýr
Hani “haydan geldi, huya gitti” tabiri vardýr ve fakat ne kadar anlaþýldýðý muðlâktýr
Oysa o idrak adýna bir þahittir
Geldiðin yer belliyse, göçeceðin erdemde illaki bir keyfiyettir
Neden göçmeler bir hicraný demdir ve hüzünle iç içedir muhabbet nerdedir
Ve teslimiyet bu zaman lâfzîdir, ruh zaten kendi âleminde bir hazinedir, öyle bilinir
Beklemek hýrstan arî sabýrdýr
Kalbin sesiyle nefeslenmek, hikmetin baharýnda illa umuttur
Nedamet aklý durdurur, asabiyet arýzilik olur iþte bu vakit aþk nefsi tanýmlanýr
Ölüm o zaman gerçek anlamýndan soyutlanýr ve bir kahýr olarak ruha azabý hatýrlatýr
Peki, öyleyse kim kimi kandýrýr
Hani hesabi olmak ve aklý vicdanýn sultasýnda aklamak sanattý
Marifet niye vardý, vasýf insan için kul olabilmekte ancak hakiki aþkla bir farktý
Ve vuslatý bu anlamda anmak, mukadderat için sadakati kuþanmak fazilete sýðýnaktý
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.