Dönmeyen ne vardýr ki bu dünyada, felekler bile dönmektedir, Görmek istiyorsan eðer aynada, o da nefsini öldürmektir, Melekler bile gýpta etmekteler, niçin döndüðünü bilene, Bedenin dönmeye dönmektedir, asýl ruhunu döndürmektir,
Dön, dön, dön, dönebildiðin kadar dön, yüzünü de kalbini de dön, Tekamülün yolu dönmekten geçer, yoksa tescilidir öldüðün.
Dönmüyorum desen de dönmektesin, hadi döndüðünü bil ve dön, Güneþin ýþýðý aydýnlatýrken, sen güneþ deðilsin artýk sön, Dönüp de sen kendine bak ve gör, bil ki bakmak görmek deðildir, Beðendiðin o güzel yüzün var ya, ya kemer olacaktýr ya da gön.
Dön, dön, dön, dönebildiðin kadar dön, yüzünü de kalbini de dön, Tekamülün yolu dönmekten geçer, yoksa tescilidir öldüðün.
Sinan Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
SinanKARAKAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.