Bu gönül yandý kül oldu,
Har oldu rüzgarla savruldu,
Amansýzca dertten derde kondu,
Sonunda mutluluða yol oldu..
Sevdi sevildi,ama yerildi,
Sevgiler için kendinden geçti,
Ömürler için kefen biçti,
Kendisi geldi ve geçti gitti..
Zaman oldu güldü ve aðladý,
Yeri geldi çaðlayan gibi çaðladý,
Su gibi derelerden aktý geçti,
Ömrü sevgilerle yarýþmakla geçti..
Zorluklarý yendi,hayat geçti,
Ömürde hep yeni yollar serdi,
Yaptýklarý hep mutluluk içindi,
O yolda yürürken kendinden geçti,
Zaman öyle gösterdi yaþadý,
Sevgilerin en güzellerini tattý,
Bazen sonucunda ayrýlýkta vardý,
Bu gönül yaþadýkça yaþandý..
Mutlu olmak için kendini verdi,
Ömrünü dostlarýn sevgisine verdi,
Acý ve kederleri kendinden öteledi,
Mutluluk için gününe gün ekledi..
Bu gönül herkes mutlu olsun dedi,
Dostlar için elinden geleni gösterdi,
Dostlarýn iyiliðini dua niyaz eyledi,
Mutlu olsunlar ben mutluyum dedi..
Dertlerle azda olsa mutluluðu yaþadý,
Ne kadar çalýþtý ki ömrü uzamadý,
Yaþadýklarý bir kere geçen zamandý,
Ahirete doðru adým, adým ilerledi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.