BEN YOSUNLU BİR KAYAYIM

BEN YOSUNLU BÝR KAYAYIM

Ben yosunlu bir kayayým
Akarsuyun hemen kenarýnda
Mevsim belirler rengimi
Ne yeþilim ne siyahým
Ne yerliyim ne yabancý
Gâh derviþim gâh seyyahým
Sen ise nazlý bir gelinciksin
Allahýn her günü suya varmak için
Ýçimdeki cevherlerden habersiz
Basýyorsun üzerime üzerime
Akarsuyla arkadaþ sayýlýrýz
Ben onun hep kenarýný beklerim
Oda beni pamuklara sarmalar
Ben bir kayayým belki ama
Ýpeklere, pamuklara sarýlýyým
Sevgi ile dokunulunca yumuþak
Hoyratça basýp kayýnca sert biraz
Evet evet içim epeyce sert kabul ama
Ýçimin sertliði seni neden korkutuyor
Sanki yüreðime dokunasýn mý var
Kim ne zarar görmüþ benden
Bak rüzgâra hiç bir þey olmuyor
O da sürtünüp geçenlerden
Yaðmurlarsa ancak yüzeyime kadar
Bir tek güneþ içime iþliyor korkusuzca
Korkmasý için de yoktur bir neden
Çünkü benim soðuðum ona iþlemez
Hem o beni soðuðumla seviyor
Ben de onu tüm yakýcýlýðýyla
Sen ise sevgilim yalnýz ve yalnýz
Ýncitmeyen yanlarýma talipsin
Ama bilmelisin sevgilim bilmelisin
Böyle bir hayat yok þu fani âlemde
Kýsacasý yanacaksýn, donacaksýn
Ondan sonra saadete konacaksýn
Ben yosunlu bir kayayým
Akarsuyun hemen kenarýnda
Sen ise nazlý bir gelinciksin
Biliyorum bir gün bana geleceksin

Ýhsan POLAT 30.07.2009 Ýspir

Sosyal Medyada Paylaşın: