Ben konuşmam yazarım

Küçük bir çam gövdesidir yaslandýðým,
Saat gün orta vakti.
Nisan yaðmurlarýnýn ýslattýðý bir zemindeyim.
Gözlerimi süslüyor,
Ufuktan çarþaf gibi gelip sahilde hýrçýnlaþan Hazar
Sahile vuran her dalga
Dudaðýndan çýkmýþ hýrçýn sesindir
Ve ona itim tutar serçe ötüþleri
Kim yakalar bu kývrýlýþlarý
Ne kadar ürkek ve naziksin
Tabiatýn cümbüþü cývýl, cývýl
Bu ahenge noktadýr, siyah giymiþsin
Baþtan aþaðýya bedenini tutmuþ
Nasýl da yakýþmýþ bir görsen
Üþüyor ve þu kem rüzgârdan korkuyorum
Savuracak seni bir baþka kollara
Duramýyor, kalkmak istiyorum yerimden
Tutaným kalmadý bari sen gel
Ufkumda o koca deniz
Sahile her bir yandan patikalar
Tutulmuþtur sýra sýra banklar
gelip geçeni kalmamýþ ihtiyarlar
Uzaktan da olsa süzüyorum
Ben, bu çizgi çizgi yüzleri
Uykumdan tanýyorum
Çökmüþ yine üzerlerine
Karabasan gibi akþamý bekleyen korkuluk
Soru ne, cevap ne?
Ben konuþmam yazarým
Önümü keser bir çift kara balçýk
Batmamak için hep kaçarým


Sosyal Medyada Paylaşın: