asýlý bir yürek mahkumu gibi boynuna esaretin acýlar gizli sisli fitilinde rüzgarda savrulan saçlar gizli bir çocuk emzirilirken aç memeden üryan bakýþlar gizli gecenin silüetinde
sevda hangi iklime abandý sisli kandilinde yön bulurken umutlar hangi beyaza bahar çiçeðinde toprak ana hangi ölüye zamansýz mekan söndüðünde baþladý ateþ böcekleri yanmaya islere sürülürken insan süretleri
aþk diyorum hiç bana kapý çalmayan seviyor sevmiyor avuntusu da yok dilimde sarmakta yok fakir kalpleri ince telinden her taþ yerinde aðýrdýr her yürek derinde her bittiði yerden baþlar mý aþkýn nârý yada dolar mý gece kandilleri sevda yaðýndan serpiþtirirken ellerinden geceye
unut gitsin çok takýlý kalmayacaksýn hayatýn aynasýna çünkü senin deðildir artýk o yüz ve senin deðildir yalan bakan iki göz isli bir kandil gibi savrulacaksýn sevda yaðýndan
26.07.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.