DÖNE DÖNE

Hep düþünürdüm yazabilsem döne döne
Atabilsem adýmlarýmý öne ve hep öne
Zormu ki,bakabilsem düne bugüne
Düþünürdüm hep yazabilsem döne döne.

O günleri unuttum mu sanýyorsun
Ýçimi-dýþýmý bir sen biliyorsun
Hayal mi,gerçek mi dilerim geliyorsun
Düþünürdüm hep yazabilsem döne döne.

Yaz döne döne yazmaktan baþýn döne
Yüklendin birsürü dertleri gine
Ne garezin vardýr bu masum tene
Düþünürdüm hep yazabilsem döne döne.

Ne kadar yýllar geldi ve geçti
O zamanki saçým ne de gençti
Aldý götürdü beni,dal vurup saçtý
Düþünürdüm hep yazabilsem döne döne.

Ayný hazý tadýyorsun biliyorum
Anýp anýp hep seni bekliyorum
Durmadan düþünüp,gelirsin diyorum
Düþünürdüm hep yazabilsem döne döne.

Varsýn olsun,bekletme beni yerimde
Birde sen vurup,býrakma derinde
Ne kadar arzum var,bilsen her yerinde
Düþünürdüm hep yazabilsem döne döne.

Neler yazmak istiyorum ama olmuyor
Beklerim yollarýný,niye gelmiyor
Kalbimin çýrpýnýþý hiç de dinmiyor
Düþünürdüm hep yazabilsem döne döne.

Gurbetin bu gecesinde nasýlda andým
Ýçim-dýþým kavruldu nasýlda yandým
Halife’yim döne döne nasýlda kondum
Düþünürdüm hep yazabilsem döne döne...


12.04.2000 Çarþamba...Müritz Klinik ...BERLÝN HALÝFE TATAR












Sosyal Medyada Paylaşın: