Çocuk 18 yaþýna geldiði halde kendisini doðururken ölen ve ömründe hiç görmediði annesini sürekli özlemektedir. Annesinin bir tek fotoðrafý bile yoktur. Ama sürekli rüyasýnda görür annesini. Uyanmak istemez. Ve yine bir gün:
HAYALLERÝNDEN BÝLE GÜZELDÝM
Anne: gözlerini açmaya korkma uyanmalara çekinme bu sabah ...rüyalar sýðmadý özlemime sis deðilim duman deðilim daðýlmayacaðým bir daha yanýndan hiç ayrýlmayacaðým ..hep çizerdin ya kafanda resmimi ben hayallerinden bile güzeldim bu gün izin var meleklere ben sahiden geldim sarýlmayacakmýsýn küsmüsün küçük yavrum benim ben seni doðururken ölen annenim .... Çocuk: ve yine bu sabah rüya içinde rüyaya uyandým saçlarýmý okþuyordu sanki elleri ve yataðým o kadar sýcaktý ki ANNEM GERÇEKTEN GELDÝ SANDIM Sosyal Medyada Paylaşın:
cengizh@n Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.